బాల్యం

ఓ మధుర జ్ఞాపకం...ఓ మనసు పుస్తకం
నిత్యం చెరగని చిరునవ్వులనందిచే...
ఎన్నటికి తరగని జ్ఞాపకాల ఆస్తి
తెల్ల చొక్కా ఎర్ర లాగులో...బడికి నడిచిన కాలంలో
వందేమాతరం  దగ్గర మొదలయ్యి...
జనగణమన తో ముగిసే రోజులలో
ఆ రెండిటి మధ్య
పదిలంగా మనసు లోగిలిలో ఒదిగిన మధుర క్షణాలెన్నో
పాస్ బెల్ కొట్ట్టగానే పిచ్చి బంతి
అన్నం గంట కొట్టగానే..పరుగెత్తికెల్లి
పుస్తకాల సంచి ఇంట్లో పడేసి
గోలిల ఆట కోసం చెరువు గట్టుకెల్లె రోజులు
కోతి కొమ్మచ్చి, కర్ర బిళ్ళ, బచ్చాలాట
నిత్యక్రుత్యమైన బాల్యం
ఆటలలో పడి ఇంటిని మరిస్తే
అల్లంత దురాన వెతుక్కుంటూ వస్తున్నా నాన కనపడగానే
దొడ్డి దారిన ఆయనకంటే ముందే
ఇంటికి చేరి అమ్మ చాటున దక్కునే క్షణాలు
విమాన శబ్దం వినపడగానే...ఇంటి ముందుకి పరిగెత్తి
ఆకాశానికి టాటా చెప్పిన రోజులు
ఉరులోకి కారు రాగానే...దాని వెనక రేగే దుమ్ములో పరిగెడుతూ
దానిని చూడడం లో వుండే సంతోషం
ఎర్ర బస్సు ఊరిలో వెళ్తుంటే ఎగురుకుంటూ చేతులు ఊపడం ఎంత ఆనందమో
తలచుకుంటే మదిలో మెదిలే ఆ సుందర దృశ్యాలు
జ్ఞాపకాల దొంతరల్లో నన్ను చూపిస్తూ...నాకు ఏది నిజమైన ఆనందమో తేల్చి చెప్పే సత్యాలు
అయిన ఆగదు ఈ కృత్రిమ జీవన పయనం..బాద్యతల బరువుతో..సంతోషంకన్నా..సంపాదనే జీవనం లా...

                                                                                                               అనిల్ కొమ్మినేని